Czy istnieje obowiązek powoływania tłumaczy przysięgłych do wykonywania przekładów materiałów obcojęzycznych, które wykorzystywane są podczas procesów sądowych?
Wiele osób, które mają dokumenty obcojęzyczne zadaje sobie podobne pytanie. Wielu, kierowanych nieprawidłowymi praktykami sądów, poddaje się procedurze i opłaca dodatkowe, bardzo wysokie koszty przekładu przysięgłego. Tymczasem zgodnie z orzeczeniem Sądu Apelacyjnego w Poznaniu (sygn. akt I ACz 1038/09), sąd MOŻE, a NIE MUSI żądać, by załączane do pozwu dokumenty obcojęzyczne były tłumaczone przez tłumacza przysięgłego. Oznacza to, że nie ma bezwzględnego nakazu, zgodnie z którym wszystkie pisma procesowe muszą być tłumaczone przez tłumacza przysięgłego. Wymienione powyżej orzeczenie powinno dać podstawę reprezentantom stron procesu do przeciwstawienia się nieprawidłowym praktykom sądów, co w konsekwencji prowadzi do obniżenia kosztów postępowania poprzez umożliwienie stronom dostarczenia przekładów wykonanych przez dyplomowanych tłumaczy tekstów specjalistycznych.
[znajdź swojego tłumacza dyplomowanego tekstów specjalistycznych lub przysięgłego w biurze TranslatorKL.pl]
Warto zauważyć również, że „[…] sąd jest nie tylko uprawniony, ale również zobligowany do zażądania tłumaczenia dokumentu sporządzonego w języku obcym, jeżeli którykolwiek z członków składu orzekającego, strona lub jej pełnomocnik nie włada obcym językiem w stopniu umożliwiającym właściwe zrozumienie pełnej treści tegoż dokumentu[…]” (T. Demenecki [w:] Bodio J., Demendecki T., Jakubecki A., Marcewicz O., Telenga P., Wójcik M.P., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Oficyna, 2008, wyd. III).
W związku z faktem, że nie ma wymogu składnia pism procesowych z tłumaczeniem przysięgłym w postępowaniach cywilnych, do których zaliczamy również sprawy gospodarcze, a językiem urzędowym w Polsce jest jedynie język polski, to warto, by tłumaczenie było wykonane, ale wykonał je ktoś kto ma uprawnienia, weźmie na siebie odpowiedzialność za ewentualne konsekwencje wynikające z przełożonej treści i zachowa jakość w przekładzie – od 2005 roku [po dostosowaniu prawa do wymogów Unii] są to tłumacze dyplomowani w Polsce i poza jej granicami.
Co więcej, przebywając poza granicami Polski, pieczątka tłumacza dyplomowanego jest honorowana przy okazji przekładów wszelkich dokumentów dla pracodawców takich jak CV, listy motywacyjne, dyplomy, dokumenty poświadczające zdobyte kwalifikacje, licencje, listy rekomendacyjne, czy udokumentowany przebieg ścieżki zawodowej, zaświadczenia lekarskie, akty urodzenia, akty małżeństwa, zwolnienia lekarskie, treści zawarte w dokumentacji medycznej, czy też zaświadczenia dla instytucji udzielającej pomocy socjalnej takie jak, wyciągi z banku, zaświadczenia z polskich szkół, czy urzędów i spółdzielni mieszkaniowych, potwierdzające sytuację materialną i życiową danej osoby. Warto pamiętać, że w polskich szkołach, przy okazji potrzeby dołączenia do dokumentacji dyplomów ze szkół zagranicznych, też honorowana jest pieczątka tłumacza dyplomowanego, widniejąca pod tłumaczeniem.
Na koniec, warto pamiętać jeszcze o jednej obowiązującej urzędników zasadzie, tzn., że tak jak w przypadku prawników, którzy z reguły nie stają do reprezentacji interesów we własnej sprawie, by nie być posądzonym o stronniczość, oraz tak jak lekarze, którzy nie operują członków własnej rodziny, by nie popełnić błędu w sztuce wynikającego z zaangażowania emocjonalnego, tak w przypadku tłumaczy, by zachować bezstronność i nie popełnić błędu w sztuce, przekłady winne być wykonywane i poświadczane przez osoby niespokrewnione z osobą składającą daną aplikację lub ubiegającą się o dane świadczenie. Zgodnie ze znowelizowaną, w 2018 roku, treścią kodeksu zawodu tłumacza przysięgłego i specjalistycznego (dyplomowanego), tłumacze przysięgli i specjalistyczni nie powinni wykonywać przekładów własnych dokumentów.
Choć zarówno przekłady przysięgłe (uwierzytelnione), jak i dyplomowane (specjalistyczne) są dostępne w biurze tłumaczy TranslatorKL.pl, to warto pamiętać, że różnica będzie widoczna w końcowym rozliczeniu za wykonaną pracę nad przekładem, co wynika z różnicy między liczbą znaków ze spacjami na stronie. W przypadku tłumaczeń przysięgłych, rozliczeniu podlega zaledwie 1125 znaków ze spacjami, które są postawione w materiale docelowym, czyli przekładzie. Co więcej, pamiętać należy, że każde przejście znaku na kolejną stronę oznacza, że zleceniodawca najczęściej opłaca kolejną stronę rozliczeniową, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości w sprawie wynagrodzeń za pracę tłumacza przysięgłego, natomiast w przypadku przekładów poświadczanych przez tłumaczy dyplomowanych (specjalistycznych), jest to 1500 znaków ze spacjami, a każde przejście znaku na kolejną stronę, oznacza, że zleceniodawca winien opłacić pracę tłumacza dyplomowanego (specjalistycznego) w sposób wprost proporcjonalny do liczby postawionych znaków na następnej stronie rozliczeniowej, w materiale docelowym.
Innymi słowy, w przypadku przekładów dyplomowanych (specjalistycznych), zleceniodawca zyskuje, w sytuacji rozliczenia, nawet trzykrotnie. Po pierwsze, strona rozliczeniowa jest o 375 znaków ze spacjami dłuższa, a każdy dodatkowy znak postawiony na kolejnej stronie rozliczeniowej, oznacza rozliczenie za liczbę faktycznie postawionych znaków ze spacjami na danej stronie, a nie, jak ma to miejsce w przypadku przekładów poświadczanych (przysięgłych), za kolejną, pełną stronę rozliczeniową oraz po trzecie, ze względu na fakt, że w przypadku tłumaczeń poświadczanych (przysięgłych) każdą rozpoczętą stronę rozlicza się jako pełną, to różnica w rozliczeniu końcowym, jest na korzyść tekstów przekładanych przez tłumaczy dyplomowanych (specjalistycznych), tzn. jest najbardziej widoczna w przypadku dłuższych tekstów jednolitych, co demonstruje poniższe zestawienie kosztów przekładu, wykonane dla wspomnianych powyżej dwóch rodzajów tłumaczeń:
[podgląd tekstu dostępny jest na dodatkowej stronie, po naciśnięciu tekstu podlinkowanego]
Nie zapomnij zajrzeć pod adres strony z naszymi referencjami i złożyć zamówienia na wybrany rodzaj tłumaczeń. Wykonujemy przekłady dyplomowane (specjalistyczne), poświadczane (przysięgłe) i zwykłe.
